Magklasis Security: Προστατεύει ό,τι έχει αξία για εσάς

Σαν σήμερα, πριν από 77 χρόνια, 26 Ιουλίου του 1948, 22 επιβάτες από Αθήνα προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Τρίπολης.

Στο βιβλίο του Χρήστου Ηλ. Μήτσια για τη ζωή στην παλιά Τρίπολη, «Τρίπολη 1830 - 2000, Μια νοσταλγική αναδρομή», αναφέρονται οι εξής πληροφορίες:

«Πρώτες ενέργειες τις ίδρυσης του αεροδρομίου Τριπόλεως άρχισαν να γίνονται μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο την εποχή του Εμφυλίου. Χρειαζόταν να υπάρχει ένα υποτυπώδες αεροδρόμιο για τον εφοδιασμό των φαντάρων. Έτσι, στον Μαντζαγρά, στην περιοχή Βαρκά, το 1947 έγινε ο πρώτος αεροδιάδρομος. Ο τόπος ήταν πεδινός και καλλιεργείτο σιτάρι. Πρώτες προσγειώσεις έγιναν από τα αεροπλάνα ΕΠΑΡ, που ήταν αναγνωριστικά αεροπλάνα τα οποία φωτογράφιζαν την περιοχή. Όταν μάλιστα το προσγείωνε ο τότε σμηναγός, το πήγαινε κοντά σε μια γκορτσιά που υπήρχε και το έδενε. Επειδή χρειάζονταν να γίνονται περισσότερες προσγειώσεις και πιο ασφαλείς, έφεραν ένα τοπικό μηχάνημα και έστρωσε ένα κομμάτι. Αρχικά ο διάδρομος ήταν από Ανατολή προς Δύση. Όμως επειδή ήταν μικρή η απόσταση από τα βουνά (προς το Μερκοβούνι και προς το Πέλαγος) και τα αεροπλάνα ήταν μεγαλύτερα, χρειάστηκε να γίνει άλλος διάδρομος και με άλλη κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο. Τα γκρέιντερ ήρθαν με την εταιρεία ΑΜΑΚ το 1948 - 1949 και έφτιαξαν τον διάδρομο καλύτερα. Τα χωράφια τα απαλλοτρίωσαν χωρίς να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες. Όμως πήραν όλους τους εργάτες για την κατασκευή του αεροδρομίου. Έγινε η ασφαλτόστρωση του αεροδιαδρόμου και κάποια κτίρια. Η περίφραξη του αεροδρομίου έγινε το 1949 αλλά όχι στη σημερινή μορφή. Η πύλη ήταν περίπου 50 μέτρα πιο μέσα. Ο δρόμος περνούσε μέσα από το χωριό και τα μηχανήματα και τα φορτηγά δεν χωρούσαν. Έτσι, έφτιαξαν τον δρόμο που γνωρίζουμε σήμερα και που οδηγεί στην πύλη. Η αποζημίωση ως χωράφια 1.500 μ. (μη ποτιστικά και μη καλλιεργήσιμα) άρχισε να καταβάλλεται μετά το 1958. Πάντα γίνονταν οι προσπάθειες να είναι αεροδρόμιο πρώτης γραμμής. Το 1949 που είχε κοπεί η σιδηροδρομική συγκοινωνία από τις ανατινάξεις των γεφυρών (Αχλαδόκαμπου κ.ά.) λειτούργησε και ως πολιτικό, με την ΤΑΕ να έχει τα γραφεία της στην πλατεία Κολοκοτρώνη κάτω από το ξενοδοχείο Μαίναλον. Οι πτήσεις ήταν τρεις φορές την εβδομάδα αλλά μετά, όταν κατασκευάστηκαν οι οδικοί άξονες και οι σιδηροδρομικές γραμμές, κρίθηκε ασύμφορο και διεκόπη η λειτουργία του ως πολιτικού αεροδρομίου. Έπειτα άρχισε να λειτουργεί και πάλι ως στρατιωτικό. Έφεραν το 1950 πέντε σμηνίτες και ένα ανθυποσμηναγό, το επώνυμό του ήταν Μπιρμπίλης και καταγόταν από την Τρίπολη. Μετά το 1955 έγινε κέντρο εκπαιδεύσεως» (δείτε προδημοσίευση ΕΔΩ).

Στο αρχείο του Δημητρίου Αθανασιάδη υπάρχει το πρόγραμμα των εγκαινίων, στις 30 Ιουλίου 1948, ημέρα Παρασκευή και ώρα 11:00, παρουσία του βασιλιά. Δήμαρχος, τότε, ήταν ο Γ. Κ. Μουτζουρόπουλος.

Επίσης, υπάρχει το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας της ΤΑΕ, με φωτογραφία από τα εγκαίνια, καθώς και ένα φυλλάδιο της εταιρίας με πληροφορίες για τα κόστη των εισιτηρίων.

Όπως αναφέρει στις σημειώσεις του ο Δημήτριος Αθανασιάδης, «το παρόν ελήφθη από μέσα από το αεροπλάνον ‘’Μακεδονία’’ SX-BAA, αρξαμένη της μετά των Αθηνών συγκοινωνίας την 26ην Ιουλίου 1948. Προσγειώθη εν Τριπόλει τη 10η π.μ. με 22 επιβάτας εξ Αθηνών»…

Οι πρώτοι ιπτάμενοι επιβάτες από Αθήνα είχαν φθάσει στην Τρίπολη.